
współczesne kierunki pedagogiczne notatki
1. p. pozytywistyczna 2. p. kultury 3. p. personalistyczna 4. p. egzystencjalna 5. p. religii 6. p. Nowego wychowania
Współczesne kierunki pedagogiczne
05.10.09
Cele:
1. Orientacje we współczesnym stanie teorii koncepcji pedagogicznych w zakresie głównych nurtów teoretycznych i najnowszych trendów w wychowaniu.
2. Genealogia współczesnej teorii i koncepcji edukacyjnych.
3. Orientacje w wybranych ideologiach wychowawczych XX w.
Kotłowski Karol (1910-1988), pedagog i historyk wychowania, profesor Uniwersytetu Łódzkiego, 1970-1972 dziekan Wydziału Filozoficznego tej Uczelni. 1970-1975 kierownik Instytutu Pedagogiki i Psychologii Uniwersytetu Łódzkiego. W zakres zainteresowań naukowych Kotłowskiego wchodziły zagadnienia związane z historią oświaty, wychowanie rodzinne i pedagogika porównawcza.
Ważniejsze prace:
Szkoła angielska po II wojnie światowej (1960),
Podstawowe prawidłowości pedagogiki (1964),
Problemy wychowania w rodzinie (1966),
Filozofia wartości a zadania pedagogiki (1968),
O pedagogicznym kształceniu rodziców (1968),
Aksjologiczne podstawy teorii wychowania moralnego (1976).
J. Chałasiński był jego prekursorem, nauczycielem Sergiusz Hessen, praca magisterska w 1947 i został asystentem w katedrze szkolnictwa, 2 lata później praca doktorska „O wychowaniu ludów pierwotnych”. Po śmierci Hessena był adiunktem od 1958 kierował katedrą pedagogiki a w latach 70 zakładem teorii wychowania.
W 1977 prof. Zwyczajny zainteresowania naukowe od historii wychowania i doktryn pedagogicznych przez współczesną pedagogikę porównawczą, oświatę dorosłych i najważniejsza pedagogika ogólna i teoria wychowania.
Kariera naukowa (cechy)
1. Śmiała krytyka naukowców za ich prosowiecką służalczość i pseudonaukowy żargon
2. Dystansowanie się do pedagogiki empirycznej wpisującej się w ideologiczne założenia władzy.
3. Próba powiązania wielkiej humanistyki Hessena z koniecznością kształcenia refleksyjnych nauczycieli w zniewolonej Polsce.
Wg Kotłowskiego wychowanie należy do najbardziej złożonych działań człowieka, jest to oddziaływanie na drugą ludzką świadomość w celach wychowawczych.
Działalnością wychowawczą nazywamy tylko takie działanie, które ma na celu rozwój osobowości dziecka przez włączenie go w służbę uznawanych przez społeczeństwo wartości odróżnia 4 pojęcia podstawowe:
1. Akt pedagogiczny
2. Fakt pedagogiczny
3. działanie pedagogiczne
4. proces pedagogiczny
Akt pedagogiczny to każda świadoma czynność człowieka zorientowana na jakiś cel wychowawczy, jest czymś dynamicznym dzięki swej normatywności a wszystkie akty o celach poza wychowawczych przykładowo reklama nie są aktami pedagogicznymi, choć wpływają na osobowość. W strukturze aktu pedagogicznego są zawarte następujące działania wychowawcy:
- analiza istniejącej sytuacji wychowawczej
- refleksja nad sytuacją pod kątem określonego celu wychowawczego
- obmyślenie sposobu postępowania prowadzącego do osiągnięcia tego celu
- sam czyn wychowawczy mający na celu wywołanie por zadanych zmian w psychice wychowanka, bądź kolektywie (grupie) czy społeczeństwie, czyli tworzenie nowej sytuacji wychowawczej.
Działanie pedagogiczne to ciąg powiązanych ze sobą i ukierunkowanych na jakiś cel aktów pedagogicznych w trakcie którego obiekt tych oddziaływań doświadcza świadomie określonych bodźców co wpływa na modyfikację jego postępowania.
Proces pedagogiczny (wychowawczy) jest to współdziałanie świadomości przedmiotu i podmiotu dla osiągnięcia wyznaczonego celu pedagogicznego. Te zmienione stany świadomości i czyny wywołane przez nie prowadzą do wytworzenia się nowych sytuacji wychowawczych i te sytuacje stają się podstawą dla nowych aktów pedagogicznych. Efektem pojedynczych aktów wychowawczych lub procesów wychowawczych są fakty pedagogiczne na które składają się:
- pożądane stany świadomości wychowanka
- oparte na nich działania wychowanków
- nowe sytuacje wychowawcze
Wychowanie jest skomplikowanym procesem po obu stronach występują świadome podmioty mające wolność wyboru i nie zawsze skłonne do podporządkowania się celom wychowania.
Pedagog ma małą możliwość wywołania pożądanych zmian w świadomości wychowanka, gdyż nie posiada środków, które by pozwoliły kontrolować przebieg zmian.
Jeszcze mniejszy wpływ ma pedagog na procesy i prawa społeczno-historyczne, trudno również określić cele wychowawcze nie ma przy tym jednoznacznych kryteriów. Przy określeniu dobra nie ma określonych kryteriów wg których można wartościować określone cele. Pedagog działa na podstawie haseł i wskazówek, które przy głębszej analizie okazują się niepewne. Pewne wartości, wskazówki o których mówimy mogą okazać się hipotetyczne. Więc pedagogika może formułować sądy probabilistyczne, czyli takie które są rezultatem skumulowanego doświadczenia wychowawcy będącego wyznacznika reakcji (oceny) wychowanka na dany bodziec.
Jeżeli wychowanek
S ------R ------ R1
S bodziec
R zmienna pośrednicząca do których zaliczamy warunki różnicujące reakcje na ten sam bodziec
Jeśli wychowawca będący bodźcem przy zachowaniu danych warunków działa na jednostkę lub na zbiorowość to u większości wychowanków nastąpi reakcja R aczkolwiek zdarzą się inne sposoby reagowania.
Oprócz celowych aktów pedagogicznych w procesie wychowawczym także występują oddziaływania intuicyjne, które są podświadomą syntezą znanych sposobów wychowawczych lu...
Komentarze (0)