,,Stanisław Konarski i jego reforma szkół pijarskich\" notatki
praca na temat życia Stanisława Konarskiego i jego reformy szkół pijarskich
420 osób zadowolonych z pobrania
ocena: 4.0, 420
Poniżej zobaczysz niesformatowany początek pliku. Cały plik zajmuje 59,50 kB.
Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa
im. prof. Stanisława Tarnowskiego
w Tarnobrzegu
,,Stanisław Konarski i jego reforma szkół pijarskich”
Praca zaliczeniowa z
przedmiotu:
Historia wychowania i myśli
pedagogicznej
Tarnobrzeg 2010
Uczony, polityk, wychowawca młodzieży, prowincjał polskiej prowincji pijarów, uczestnik obiadów czwartkowych w zamku królewskim- tak oto możemy skromnie określić postać Hieronima Franciszka Konarskiego. Urodził się on 30 września 1700r. W Żarczycach koło Małogoszczy jako dziesiąte, najmłodsze dziecko pensjonata średniej zamożności Andrzeja Konarskiego. W wieku 10 lat został oddany przez opiekunów do kolegium pijarskiego w Piotrkowie. Nauka w tym kolegium obejmowała łacinę, stylistykę, prozodia, tajniki tropów i figur, ćwiczenia w układaniu mówi wierszy. Nie brakowało również okazji do praktycznego ćwiczenia zdobywanych umiejętności podczas sesji trybunału. Następnie w 1715r. wstąpił do zakonów pijarów w Podolińcu, gdzie przybrał sobie imię Stanisław. Był to jeden z największych ośrodków pijarskich w Rzeczypospolitej. W murach szkoły piotrkowskiej zrodziła się w duszy młodego chłopca silna niechęć do jezuitów pod wpływem krzywd doznanych przez niego od wychowanków jezuickich w czasie walk ulicznych pomiędzy uczniami szkół obydwu konkurujących ze sobą zakonów.
Stanisław Konarski, Pisma pedagogiczne, Wrocław 1959, s. IX Po wstąpieniu do nowicjatu pijarskiego ogarnęła go szlachetna ambicja rozbudowy skromnego zakonu pijarów, aby nie tylko dorównywał wpływom potężnym jezuitom, ale nawet ich przewyższył. Ambicje te są w późniejszych poczynaniach głównym celem wszystkich działań Konarskiego, zmierzających do zapewnienia własnemu zakonowi pierwszorzędnego stanowiska w Polsce.
W szkole klasztornej był nauczycielem- uczył między innymi poezji i wymowy. Jego wybitne zdolności zwróciły na niego u
im. prof. Stanisława Tarnowskiego
w Tarnobrzegu
,,Stanisław Konarski i jego reforma szkół pijarskich”
Praca zaliczeniowa z
przedmiotu:
Historia wychowania i myśli
pedagogicznej
Tarnobrzeg 2010
Uczony, polityk, wychowawca młodzieży, prowincjał polskiej prowincji pijarów, uczestnik obiadów czwartkowych w zamku królewskim- tak oto możemy skromnie określić postać Hieronima Franciszka Konarskiego. Urodził się on 30 września 1700r. W Żarczycach koło Małogoszczy jako dziesiąte, najmłodsze dziecko pensjonata średniej zamożności Andrzeja Konarskiego. W wieku 10 lat został oddany przez opiekunów do kolegium pijarskiego w Piotrkowie. Nauka w tym kolegium obejmowała łacinę, stylistykę, prozodia, tajniki tropów i figur, ćwiczenia w układaniu mówi wierszy. Nie brakowało również okazji do praktycznego ćwiczenia zdobywanych umiejętności podczas sesji trybunału. Następnie w 1715r. wstąpił do zakonów pijarów w Podolińcu, gdzie przybrał sobie imię Stanisław. Był to jeden z największych ośrodków pijarskich w Rzeczypospolitej. W murach szkoły piotrkowskiej zrodziła się w duszy młodego chłopca silna niechęć do jezuitów pod wpływem krzywd doznanych przez niego od wychowanków jezuickich w czasie walk ulicznych pomiędzy uczniami szkół obydwu konkurujących ze sobą zakonów.
Stanisław Konarski, Pisma pedagogiczne, Wrocław 1959, s. IX Po wstąpieniu do nowicjatu pijarskiego ogarnęła go szlachetna ambicja rozbudowy skromnego zakonu pijarów, aby nie tylko dorównywał wpływom potężnym jezuitom, ale nawet ich przewyższył. Ambicje te są w późniejszych poczynaniach głównym celem wszystkich działań Konarskiego, zmierzających do zapewnienia własnemu zakonowi pierwszorzędnego stanowiska w Polsce.
W szkole klasztornej był nauczycielem- uczył między innymi poezji i wymowy. Jego wybitne zdolności zwróciły na niego u
To tylko początek pliku. Cały plik zajmuje 59,50 kB. Pobierz całą treść w pliku.
Komentarze (0)