rehabilitacja notatki

      Termin „choroby reumatyczne” dotyczy wielu stanów chorobowych. Różnią się one etiologią, obrazem klinicznym, rokowaniem, a także sposobem leczenia. Choroby reumatyczne należą do przewlekłych postępujących schorzeń, które pomimo leczenia systematycznie pogarszają jakość życia chorych. Do chorób tych zaliczamy choroby stawów, więzadeł, powięzi i mięśni. Ich wspólnym mianownikiem jest ból zlokalizowany w układzie ruchu, stale postępujące upośledzenie funkcji, zniszczenie struktur tworzących staw jak również tkanek pozastawowych.
      Bez względu na zdiagnozowaną jednostkę chorobową, przebieg ostry czy przewlekły, łączy je jedna cecha – wszystkie są odpowiedzialne za cierpienie, ból, ekstremalne zmęczenie, ograniczenie ruchu i kalectwo pacjentów. Pacjenci zostają wytrąceni z normalnego, aktywnego funkcjonowania, a ich uczestnictwo w życiu społecznym zostaje drastycznie ograniczone.
      Rehabilitacja pacjenta z chorobą reumatyczną jest niezmiernie ważną częścią procesu leczenia i stanowi uzupełnienie leczenia farmakologicznego, a wg. twórcy Polskiej Szkoły Rehabilitacji prof. Wiktora Degi jest ona procesem medyczno-społecznym dążącym do zapewnienia godziwego życia w poczuciu pożyteczności społecznej oraz zadowolenia.
      Celem rehabilitacji jest przywrócenie sprawności fizycznej i psychicznej w jak najszerszym zakresie i najkrótszym czasie, aby odbudować zdolność do pracy i czynnego udziału we wszystkich aspektach życia, oraz zwolnić postęp i rozwój niesamodzielności.
      W schorzeniach reumatycznych, których podłożem jest stan zapalny wywołany zaburzeniami immunologiczny, postępowanie usprawniające różni się od postępowania prowadzonego w przypadku innych schorzeń obejmujących narząd ruchu. Specyfika działań rehabilitacyjnych wynika ze stale postępującego procesu, zmian destrukcyjnych w wielu odcinkach narządu ruchu, bólu, osłabienia i destrukcji więzadeł, mięśni, kośc