Prostytucja, narkomania, samobójstwa

Patologie społeczne PROSTYTUCJA Prostytucję definiuje się w różnorodny sposób. Na podstawie obszernego przeglądu literatury Mc Caghy z stwierdza, że prostytucję określają trzy następujące przesłanki: Zachowanie, które dla klienta ma znaczenie seksualne i zmierza do zaspokojenia jego popędu ( bez względu na formę choćby zboczoną, tego zachowania); Element transakcji ekonomicznej, zapłaty za to zachowanie ? bez względu na formę zapłaty, przy czym najczęściej jest ona określona z góry; Uczuciowa obojętność ? zachowanie się obojga partnerów zmierza do wymiany usług. W ujęciu K. Imielińskiego cechy prostytucji są następujące: - oddawanie do dyspozycji własnego ciała przez prostytutkę w celu spowodowania zaspokojenia seksualnego klientów; - oddawanie swego ciała do dyspozycji większej liczbie osób, co najczęściej oznacza oddawanie się kolejno wielu klientom, ale nie można wykluczyć sytuacji, w której za odpowiednio wyższą opłatą odda się ona grupie osób; - pobieranie opłaty za czynności seksualne; - motywem działania klienta jest rozładowanie napięcia seksualnego, natomiast prostytutki chęć zysku, drugorzędnym motywem jest osiągnięcie satysfakcji seksualnej; - w kontaktach z prostytutką dominuje element seksualności a nie erotyzmu. Dominującymi formami prostytucji są: - prostytucja heteroseksualna, kobieta oddaje się mężczyźnie, chociaż można zauważyć, że coraz bardziej rozpowszechniona jest prostytucja męska; - prostytucja homoseksualna ? zarówno kobiet, jak i mężczyzn; - prostytucja biseksualna i transwestytyczna, która może być homo ? i heteroseksualna i uprawiają ją mężczyźni oraz kobiety. Typy prostytucji: - usługi towarzyskie polegające na dostarczaniu na ogół wykształconych kobiet zamożnym zagranicznym biznesmenom; - prostytucja uprawiana w restauracja