Opracowanie kazania Piotra Skargi

Analiza kazania VIII Piotra Skargi
W kazaniu VIII „O szóstej chorobie Rzeczypospolitej, która jest dla grzechów jawnych i niekarności ich” Piotr Skarga mówi o grzechach Rzeczypospolitej, które niszczą państwo i jego obywateli. Skarga przyjmuje rolę proroka, który czuje się zobowiązany do wskazywania i piętnowania grzechów szlachty. Jednocześnie jednak stawiając siebie obok proroków biblijnych, mówi o sobie jako o „niegodnej proroczynie”. Tym samym obniżając autorytet swoich słów. Powołuje się na starotestamentowych proroków i podkreśla wagę ich nauki oraz Objawienia Bożego zawartego w Piśmie Świętym. Napominając szlachtę Skarga powołuje się na biblijne przepowiednie proroków Izajasza, Jeremiasza, Jonasza, Ezechiela, w których zawsze zwraca uwagę na grzech, obrazę Boga i upadek królestwa, które Bóg zabiera grzesznikom i oddaje w ręce swoich sług. Skarga przewidując upadek Rzeczypospolitej z powodu jej jawnych grzechów wylicza nadużycia szlachty, aby pobudzić ją do skruchy i naprawy życia, a tym samym państwa. Wśród grzechów wymienia:
      bluźnierstwa przeciwko Bogu,
      milczenie i pozwalanie na grzech i herezje,
      łupiestwo kościołów,
      wzgarda sądów kościelnych,
      nieprzestrzeganie sprawiedliwości,
      przelewanie niewinnej krwi,
      mężobójstwa,
      bezkarność najeźdźców i rozbójników,
      uciskanie poddanych,
      kradzież,
      niemiłosierne pobieranie lichwy,
      złe rozporządzanie majątkiem,
      próżność, marnotrawstwo,
      oszukiwanie sierot,
      zdrady, krzywoprzysięstwa, kaziroctwa, cudzołóstwa.
Rzeczypospolita na wskutek tych wszystkich grzechów straciła swoją wspaniałość. Cały naród ogarnęło ubóstwo i nędza, tylko pojedyncze domy szlacheckie zachowały jeszcze bogactwo. Rzeczypospolita utraciła także uznanie i miłość swoich poddanych, opanowały ją kłamstwa i nieufność. Skarga powołuje się na historyczne państwa, podając przykłady upadku wielkich królestw, kt