
opieka nad pacjentem po radioterapii notatki
Opieka pielęgniarska nad pacjentem po radioterapii
104 osób zadowolonych z pobrania
ocena: 4.0, 104
Poniżej zobaczysz niesformatowany początek pliku. Cały plik zajmuje 64,00 kB.
Opieka nad pacjentem po radioterapii
U osób chorych na nowotwory w postępowaniu paliatywnym ważną rolę odgrywają metody zachowawcze leczenia przyczynowego takie jak: chemioterapia, radioterapia oraz hormonoterapia [D,1].
Radioterapia stanowi podstawową metodę leczenia nowotworów. Polega ona na wykorzystaniu promieniowania jonizującego do zniszczenia komórek nowotworowych. Zastosowanie napromieniowania wymaga precyzyjnego ustalenia dawki i pola w celu zminimalizowania uszkodzenia zdrowych tkanek i komórek. Radioterapię dzieli się na teleradioterapię i brachyterapię [D, 2].
W teleradioterapii, w której źródło promieniowania jest oddalone od ciała pacjenta (zwykle 30-150 cm). Wykorzystywane są wiązki promieni z zewnątrz, generowane z akceleratorów medycznych lub aparatów kobaltowych [D, 2].
Brachyterapia polega na umieszczeniu źródła promieniotwórczego bezpośrednio w tkance nowotworowej lub w najbliższych okolicach [D, 2].
Promieniowanie jonizujące, przechodząc przez tkanki wywołuje szereg zjawisk fizycznych, które wywierają szkodliwy wpływ na procesy zachodzące w komórkach [D, 2].
Radioterapia na różnym etapie rozwoju choroby nowotworowej znajduje zastosowanie u ponad połowy chorych na nowotwór. Jest leczeniem miejscowym lub miejscowo-regionalnym. Stosuje się ją jako leczenie samodzielne [D, 2].
Kwalifikacja każdego chorego do paliatywnej radioterapii powinna uwzględniać:
stan ogólny chorego,
rodzaj i typ dolegliwości,
umiejscowienie,
dynamikę zmian nowotworowych,
poprzednie zastosowane leczenie,
przewidywany czas przeżycia.
Celami radioterapii są:
całkowite wyleczenie i umożliwienie danej osobie przeżycia normalnej długości życia,
ograniczenie wzrostu i rozprzestrzeniania się choroby,
zapobieganie rozprzestrzenianiu się choroby,
łagodzenie lub zmniejszanie nasilenia objawów występujących w przypadku zaawansowanej choroby nowotworowej [D,1].
Najczęstszy
U osób chorych na nowotwory w postępowaniu paliatywnym ważną rolę odgrywają metody zachowawcze leczenia przyczynowego takie jak: chemioterapia, radioterapia oraz hormonoterapia [D,1].
Radioterapia stanowi podstawową metodę leczenia nowotworów. Polega ona na wykorzystaniu promieniowania jonizującego do zniszczenia komórek nowotworowych. Zastosowanie napromieniowania wymaga precyzyjnego ustalenia dawki i pola w celu zminimalizowania uszkodzenia zdrowych tkanek i komórek. Radioterapię dzieli się na teleradioterapię i brachyterapię [D, 2].
W teleradioterapii, w której źródło promieniowania jest oddalone od ciała pacjenta (zwykle 30-150 cm). Wykorzystywane są wiązki promieni z zewnątrz, generowane z akceleratorów medycznych lub aparatów kobaltowych [D, 2].
Brachyterapia polega na umieszczeniu źródła promieniotwórczego bezpośrednio w tkance nowotworowej lub w najbliższych okolicach [D, 2].
Promieniowanie jonizujące, przechodząc przez tkanki wywołuje szereg zjawisk fizycznych, które wywierają szkodliwy wpływ na procesy zachodzące w komórkach [D, 2].
Radioterapia na różnym etapie rozwoju choroby nowotworowej znajduje zastosowanie u ponad połowy chorych na nowotwór. Jest leczeniem miejscowym lub miejscowo-regionalnym. Stosuje się ją jako leczenie samodzielne [D, 2].
Kwalifikacja każdego chorego do paliatywnej radioterapii powinna uwzględniać:
stan ogólny chorego,
rodzaj i typ dolegliwości,
umiejscowienie,
dynamikę zmian nowotworowych,
poprzednie zastosowane leczenie,
przewidywany czas przeżycia.
Celami radioterapii są:
całkowite wyleczenie i umożliwienie danej osobie przeżycia normalnej długości życia,
ograniczenie wzrostu i rozprzestrzeniania się choroby,
zapobieganie rozprzestrzenianiu się choroby,
łagodzenie lub zmniejszanie nasilenia objawów występujących w przypadku zaawansowanej choroby nowotworowej [D,1].
Najczęstszy
To tylko początek pliku. Cały plik zajmuje 64,00 kB. Pobierz całą treść w pliku.
Komentarze (0)