Miastenia

Bielska Dominika Anna, Pielęgniarstwo III rok (licencjat) MIASTENIA Miastenia - choroba przewlekła, której istotą jest zaburzenie przewodnictwa nerwowo-mięśniowego, prawdopodobnie uwarunkowane genetycznie. Charakteryzuje się defektem postsynaptycznym złącza nerwowo-mięśniowego, polegającym na zablokowaniu lub zniszczeniu wielu receptorów acetylocholiny (ACh) przez autoprzeciwciała krążące w surowicy. Powoduje to wystąpienie, charakterystycznej dla tej choroby, nużliwości mięśni. Jest to choroba autoimmunologiczna. Za jej immunologicznym patomechanizmem przemawia częste współistnienie u pacjentów z miastenią różnych chorób autoimmunologicznych, takich jak reumatoidalne zapalenie stawów, toczeń rumieniowaty, pęcherzyca, łuszczyca, choroba Gravesa-Basedowa, a spośród chorób neurologicznych: stwardnienie rozsiane i zapalenie wielomięśniowe. Ponadto jej immunologiczne podłoże wskazuje często stwierdzana patologia grasicy ? organu ważnego w procesach immunologicznych. Jest to przerost grasicy, a w 15-20% przypadków obecność grasiczaka (nowotworu grasicy). Występowanie częściej u młodych kobiet niż u mężczyzn (stosunek K do M = 3:1), może mieć przebieg remitujący z zaostrzeniami i zwolnieniami u mężczyzn występuje zwykle w późniejszym wieku 15% przypadków to miastenia dziecięca nabyta immunologiczna różnicowana z wrodzonymi zespołami miastenicznymi przejściowa miastenia noworodków ? u 12% chorych na miastenię matek, krążące przeciwciała przenikają przez łożysko do krwiobiegu płodu powodując wystąpienie u noworodka objawów miastenii (osłabione ssanie, cichy płacz, zaburzenia oddychania) ? objawy te są przejściowe, ustępują po kilku tygodniach, gdy dziecko w wyniku zachodzących procesów metabolicznych pozbywa się przeciwciał pochodzących od matki Objawy choroba zaczyna się najczęściej od opadania powiek zaburzenia ruchów gałek ocznych (podwójne