Metody i techniki pracy wychowawczo - opiekuńczej

Kosela Jacek gr. 11 Metody i techniki pracy wychowawczo-opiekuńczej Diagnozowanie potrzeb. Przez diagnozę penitencjarną rozumiemy ustalenie, na czym polegają przejawy negatywnych zachowań jednostki (pasywa) oraz zachowań uważanych za pozytywne (aktywa); ustalenie i opisanie przyczyn wykolejania przestępczego oraz wykrycie i określenie tych pozytywnych właściwości, na których można oprzeć proces resocjalizacji. Powinna zawierać: określenie rodzaju, nasilenia i źródła destruktywnych zachowań określenie przyczyn wykolejenia społecznego i przestępczego określenie czynników, do których można się odwoływać w procesie resocjalizacji (osobowość i środowisko społeczne) Żeby ustalić symptomy pozytywnych i negatywnych zachowań, należy zebrać dane, które będą określały: - rodzaj i nasilenie dodatnich i ujemnych zachowań podopiecznego - osoby i normy, wobec których wychowanek (nieletni, młodociany, dorosły)zachowuje się pozytywnie oraz negatywnie - rodzaj zachowań dominujących wśród aktywów i pasywów Biorąc pod uwagę te dane można ustalić rodzaj wykolejenia, kwalifikując je jako: Obyczajowe, przestępcze lub obyczajowo-przestępcze Na diagnozę penitencjarną składają się: diagnoza konstatująca-polega na opisie przedmiotu diagnozy, na jego ocenie, a także sformułowaniu wniosków oceniających diagnoza ukierunkowująca-zawiera (na podstawie ustaleń zawartych w diagnozie konstatującej) sugestie, co do koncepcji działań resocjalizacyjnych diagnoza sprawdzająca Można wymienić również diagnozy cząstkowe: kategorialną-podporządkowuje dany wycinek rzeczywistości do określonej kategorii ilościowej i jakościowej genetyczną-określa pod wpływem, jakich czynników pewne właściwości się ukształtowały i od czego zależą. Określa etiologię zachowania przestępczego funkcjonalną-jest ważną diagnozą cząstkową, powinna określić znaczenie badanego układu dl