Historia wychowania i myśli pedagogicznej w skórcie

Starożytność 1. wychowanie a) spartańskie - brak instytucji szkoły - każdy Grek musiał umieć pływać. - obejmowało dzieci Spartan - państwo decydowało, które narodzone dziecko nadaje się do życia (porzucenie na górze Tajgos) - miało charakter wychować żołnierza, zaprawionego do walki, który miał życie bez wygód - nie dbano o wychowanie umysłowe (jedynie czytanie, pisanie, rachowanie, pieśni wojenne) - zakaz nawiązywania kontaktów towarzyskich między sobą i innymi dziećmi, odpowiadały krótko na temat ? tzw. lakoniczna wypowiedź Do 7-go roku życia rodzice uczyli dzieci pisać i czytać. Zarówno chłopcy jak i dziewczęta. Dzieci kalekie i ułomne były zabijane lub podrzucane niewolnikom, którzy je wychowywali. Po 7 roku życia Dziewczynki organizowano w oddziały gdzie poddawano je ćwiczeniom fizycznym. W koszarach uczone są strzelania z łuku. Potrafią robić to samo co chłopcy. Na noc wracają do domów. Po 18 roku życia zajmowały się zakładaniem rodzin oraz wychowywaniem dzieci.. Chłopcy po 7 roku życia idą do koszar i znajdują się tam do 17-18 lat. 8-12 gry i zabawy, lżejsze ćwiczenia fizyczne 12-16 ćwiczenia lekkoatletyczne i ? 17-18 chłopcy idą do EFEBII wojskowej /do 20-21 lat/ musztra, sztuka władania bronią, prace o charakterze wojskowym, ćwiczyli zapasy, rzut dyskiem i oszczepem Po ukończeniu Efebii szli do wojska na około 10 lat a następnie państwo nakazuje znaleźć żonę i płodzić synów. b) ateńskie - prawa obywatelskie posiadała tylko ludność wolna (demos), trudniąca się polityka i obroną państwa. Niewolnicy nie posiadali praw, pracowali fizycznie - ma charakter klasowy, obejmuje tylko dzieci wolnych - było przeciwne żelaznej dyscyplinie - po raz pierwszy w dziejach pedagogiki ? idea wychowania wszechstronnego (umysł i ciało) - harmonijny rozwój: wychowanie muzyczne i fizyczne - KOLOKOGARHIA ? ideał ateński, doskonałość fizy