Geriatryczny Zespół Jatrogenny notatki

Geriatryczny zespół Jatrogenny

Geriatryczny Zespół Jatrogenny (GZJ) to zespół, którym możemy nazwać dolegliwość, nową nabytą chorobę, upośledzenie funkcji, lub stwierdzone nieprawidłowe parametry biochemiczne, które wystąpiły u osoby w starszym wieku, związane z niewłaściwym realizowanym leczeniem lub w związku z nieprawidłowo prowadzoną opieką medyczną.

Jedna z najczęstszych postaci GZJ jest jatrogenia lekowa, spowodowana przyjmowaniem zbyt dużych dawek leków, powodujących efekty toksyczne i interakcje w stosowanym leczeniu wielolekowym.

Przyjmowanie zbyt dużych dawek leków przez osobę starszą powoduje zmniejszenie okna terapeutycznego (stężenie leku we krwi, po przekroczeniu którego ujawniają się jego efekty uboczne), i z powodu tego zmniejszenia obserwujemy u osób starszych wzrost toksyczności leków przy niższych dawkach i zmienioną odpowiedź na lek, która nie jest obserwowana u osób młodych. Wzrosty toksyczności leków jest spowodowany zmianami degeneracyjnymi w starzejących się narządach oraz trudnością w utrzymaniu równowagi narządowej.

Istnieje wiele leków odpowiedzialnych za występowanie działa ubocznych u osób w starszym wieku, są to np. : trójcykliczne leki andydepresyjne, leki rozkurczające mięśnie, leki przeciwnadciśnieniowe starego typu (dopegyt, normatens), leki antyalergiczne, naparstnica i sterydy podawane w dużych dawkach, niesterydowe leki przeciwzapalne, doustne leki przeciwcukrzycowe. Niektóre z wymienionych rodzajów preparatów, powodują osłabienie funkcji mózgowych odpowiedzialnych za pamięć, nastrój i aktywność ruchową, które nie dość, że są osłabiane przez naturalny proces starzenia, to dodatkowo odczuwają

Jatrogenia lekowa u osób starszych niesie ze sobą wiele powikłań : pogorszenie sprawności psychicznej, spadki ciśnienia, które powodują upadki, zaburzenia rytmu serca, które są spowodowane wahaniami stężeń elektrolitów, krwawienia z przewodu pokarmowego oraz towarzyszące im zawroty głowy, osłabienie, upadki oraz utrata łaknienia powodująca z czasem utratę wagi.  Przyjmowanie zbyt dużych dawek leków na cukrzyce skutkuję niedocukrzeniem, a w konsekwencji tego stanu, u osób starszych występują zmiany podobne w zachowaniu do ostrych psychoz, natomiast niedocukrzenie występujące w nocy jest odpowiedzialne za powolny proces otępienny.