Charakteryzowanie (Z. A. Kłakówna, Sztuka pisania. Metodyczny podręcz notatki

Charakteryzowanie  (Z. A. Kłakówna, Sztuka pisania. Metodyczny podręcznik nauczyciela)

Czemu ma służyć charakterystyka?

1. sferze kształcenia językowego , której celem jest wyposażenie ucznia w pojęcia, słownictwo i konstrukcje składniowe służące do określania i nazywania charakteru, temperamentu, usposobienia, zainteresowań, psychicznych i intelektualnych predyspozycji, reakcji i wyglądu człowieka  umiejętność charakteryzowania bezpośredniego;
2. doskonalenie zmysłu obserwacji i wprowadzenie do słownika ucznia leksyki abstrakcyjnej- jest to trudny cel, ponieważ człowieka poznajemy głównie przez jego postawy i wypowiedzi, a więc pośrednio;
3. gdy chce się uświadomić sobie stan wiedzy o sobie samym trzeba odczuciom, zachowaniom, postawom- wyrażonym nie wprost przypisać interpretujące je nazwy bezpośrednie  umiejętność takiego przekładu  odpowiada potrzebom życia;

1. Sztuczność szkolnych sytuacji nie sprzyja temu ćwiczeniu tych umiejętności i dlatego takie rozmowy dotyczą konkretnych osób, odbywają się między zainteresowanymi i nie na lekcji;

1. W szkole charakteryzowanie odnosi się do postaci literackich i nauczyciele liczą, że uczniowie odniosą te umiejętności do życia. Zapomina się natomiast, że ćwiczenia charakterystyki bohaterów powinno służyć dochodzeniu do sensów utworów, dla których dana postać została wykreowana;